Santa Irena- Santiago

8uoo ¡ Buenas dias ! Gute Morgen! Goede morgen ! Bonjour! Buon giorno !Good morning! ...

Voor de laatste keer deden we het Perigrino-ochtendritueel.
Ogen openen, kijken wie nog in zijn bed ligt, groeten, eerste klucht, uit warme slaapzak kruipen, benen strekken, Duitser of andere vreemde die boven je ligt omhoog duwen, wassen en plassen, ontbijten ( we aten allen warme soep in de keuken, verorberden de stukjes fruit, verdeelden de koekjes, dronken thee), kledij die overal te drogen hangt verzamelen, kijken of 't regent ( en verdorie ja, het deed!) en tenslotte de rugzak pakken.
Toen iedereen in Quasimodo ( cfr. hunchback of notre dame) omgetoverd was, maw in zijn poncho zwom en buiten verzamelde, hield het op met regenen. Heel grappig...
We trokken een foto van onze mooie outfit en gingen op pad naar de eindbestemming Santiago!
Het was een mooie dag, we liepen wel vaak alleen. Iedereen had precies weer wat "persoonlijke tijd" nodig. Ja, als je alleen wandelt, komt er heel wat los. Je zit volop in de natuur, zet de ene stap na de andere, moet doorgaan om je doel te bereiken en in de verste verte zie je niemand. Enig. Ma bon, da zijn dingen voor het meer persoonlijk dagboek... Ze zeggen dat wadelen therapeutisch werkt, eh bien, der is alleszins iets van waar.

Goed, de weg was niet mooi. Jammer voor het laatste stuk! Veel langs industrieparken e.d. Rond de middag kwamen we aan in Monte del gozo. De legende zegt dat wie deze berg als eerste bereikt de oming van de dag is of zo... (moet dit nog even opzoeken) Conor liep voorop, Philip en ik volgden, daarna kwam Vinzenz en tenslotte Lee. Het regende in de verte en de zon scheen. Er zat een PRACHTIGE volle regenboog. Philip liet me het alombekende en eveneens gecoverde "Regenboogliedje" horen.

Bon, Vanaf die "berg" kan je de 2 torens van de indrukwekkende kathedraal van Santiago zien. Lee en ik liepen wat rond, namen foto's bij het grote monument op de top van de berg, de jongens bleven zitten, rookten een sigaret, lesten de dorst en Conor kon het niet laten zijn short "in zijn poep"te steken... (Ja, de camino doet rare dingen met de mens...) .
Na 10 minuutjes trokken we op pad. De laatste 5 km!

Het begon weer te gieten en te gieten. Ik had schoenbeschermers (ongelooflijk praktisch), de rest niet. We liepen als eendjes achter elkaar, Conor op kop. Eerst bergaf tot aan de stad, dan berg op. Conor hield er een heel strak tempo op na tot we bij een restaurant even konden schuilen. Het bliksemde en donderde oorverdovend hard, ik en Lee schrokken ons dood en sprongen een gat in de lucht. Wederom vree kluchtig. Gezien de hemelsluizen nog lang open zouden blijven, besloten we verder te trekken. 't Moest geen 2 keer gezegd, hop, weg waren we...
Het goot echt immens, ik schoot plots vree in de lach omda het water gewoon van de daken uit een pijp keihard op ons spoot. Philip kwam naast me lopen en zei: vinde gij da kluchtig? Ja, zei ik. Zie ons hier nu eens bezig. Hij zei : mijn voeten zwemmen in hun schoenen, ik heb er genoeg van. Tja, ik moest zwijgen, want 'k had daar geen last van.

Na een uur bereikten we de kathedraal en hield het op met regenen. Wat een moment, wat een moment. We vlogen elkaar in de armen en feliciteerden onszelve. Algauw zagen we andere pelgrims die ons de vorige dag of zo gekruist hadden. Heel erg mooi en intens. Iedereen omhelst elkaar, feliciteert elkaar, straalt van geluk, onbeschrijfelijk.

Na een uur van ontmoetingen, wilden we van onze rugzak verlost worden. We gingen ons diploma afhalen ( een mooi certificaat, die je heel persoonlijk in ontvangst mag nemen) en zochten een goedkope hostal daar de pelgrimherbergen in Santiago 10€ en 7€ kosten en helemaal beneden, half uur wandelen van centrum liggen, en tevens sluiten ze om 23 uur. genoeg redenen dus om dit niet te doen.

Snel vonden we er een die uitgaf op de kathedraal. 13€. Ik deelde met Lee een kamder, de jongens een kamer met 3. We hadden een sleutel, douche en zaten potverdorie goed!

Vanaf toen was het feest feest feest!! iedereen trekt er op uit, gaat eten, drinken en feesten, overal kom je pelgrims tegen. Zalig.

Elke dag om 12uur 's middags is het mis voor de pelgrims. Ze lezen dan alle landen af waarvan iedereen komt. Belgica ! YIHaaaaaaaaaaaaaaa!

Ik moet hier afsluiten. als ik thuis ben vervolg...

I did it !!

ilse