Leon

Goed aangekomen op de luchthaven van Valladolid. Daar 3.5 uren moeten wachten op de bus naar Leon en na een lange busreis van 2 uren werd ik uiteindelijk gedropt in een groot busstation.
Ja, daar stond ik dan met mijne caminozak! Wa nu gedaan?
'k Besloot wa volk op te zoeken en hulp te vragen. Al snel kon ik meerijden met een jong koppel die ontzettend vriendelijk was.
Na 10 minuten zat ik in ne jeugdherberg, 3€, heel proper en groot.
Albergue Ciudad de Leon, straat: campus goticos (naast de policia local)

Pasport van Santiago verplicht tonen!!! En 1e stempel in mijn boekje Yihaaa!
"Cama diez" werd me toegewezen. Die deelde ik met ne Canadees en ne Fransman. Heel vriendelijke gasten en al allerlei uitleg gekregen. Blijkbaar is 't niet zo simpel om in deze maand onderdak te vinden. Veel refugio's zijn gesloten. Ook heel zware tochten bij...
Ze vertelden wa anekdotes van hun voorbije weken ( waren 2 en 3 weken onderweg) en toen zaten we nog wa onnozel te doen en te lachen wie snurkte (ronfler en français).

Na een redelijk goede nachtrust voor den eerste keer mijne slaapzak ingepakt, rugzak genomen en de ladies room gaan opzoeken. Daar oudere vrouw ontmoet die heel zwaar ah afzien was. Ze zei dak veeeeeeeeeel te zwaar geladen was. ma toen ze zag wat ik mee had, zei ze ook, ja ge kunt idd. ni veel minder eruit smijten. Hupla...

Goed, hier mail ik kort even om te laten weten dak goed aangekomen ben en mijn tocht vol moed aanvang!

¡Adios!
ilse op weg naar de 1e etappe